۱۳۸۸ شهریور ۱۱, چهارشنبه

روزها

در ایران باستان هریک از روزهای ماه نامی داشت فرخنده که با هرمزد آغاز و با انارام پایان می پذیرد و سفارشهایی برای انجام برخی کارها در این روزها هم شده است.هر ماه سی روز بوده که به ترتیب زیر می باشد .در روزهای هرمزد , اردیبهشت , آذر , دی به مهر , سروش , ورهرام و دی به دین به نیایش اهورا مزدا پرداخته می شده است.

1 : هرمزد : خرم باش = هستی بخش بزرگ دانا

2 : بهمن : جامه نو پوش = اندیشه نیک

3 : اردی بهشت : به آتشگاه شو = بهترین راستی وپاکی

4 : شهریور : شاد باش = شهریاری

5 : سپندارمز : پاک باش = فروتنی و مهر پاک

6 : خور داد : جوی و نهر کن = تندرستی و رسایی

7 : امرداد : دار و درخت نشان = بی مرگی

8 : دی به آذر : سرشوی و مو و ناخن پیرای = آفریدگار

9 : آذر یا قوس یا رامین : به راه شو و نان مپز (روز و ماه یکی می باشد روز نهم و ماه نهم آذرنام دارد) = آتش

10 : آبان : از آب پهریز کن و آب را میازار = آبها و هنگام آب

11 : خور : کودک به دبیرستان بر تا دبیر و فرزانه شود = آفتاب و خورشید

12 : ماه : با دوستان نیک پرسش کن و از خد آمد کار بخواه = ماه

13 : تیر : به کودک تیراندازی ,نبرد و سوارکاری یاد ده = باران

14: گوش : گوساله پرورش ده و گاو به ورز آموز = گیتی , جهان , زندگی و هستی

15 : دی به مهر : سرشوی و ناخن پیرای = آفریدگار

16 : مهر : از مهر داوری بخواه و با مستمندان به مهر رفتار کن = پیمان و دوستی

17 : سروش : آسایش روان خود را از سروش بخواه = فرمانبرداری

18 : رشن : کار سبک کن و نیایش فراوان = دادگری

19 : فروردین : سوگند مخور, ستایش فروهر پاکان کن تا خشنود شوند = فروهر و نیروی پیشرفت

20 : ورهرام : خان و مان بن افکن = پیروزی

21 : رام : زن خواه و رامش گیر و داده خواه تا پیروز و کامروا گردی = رامش و شادمانی

22 : باد : درنگ کن و کار نو آغاز = باد و هوا

23 : دی به دین : سرشوی و مو و ناخن بپیرای وجامه نو پوش و زن به خانه بر = آفریدگار

24 : دین : خرفستر کش ( حیوانت موذی : موش , زنبور , کژدم , موریانه , گرگ و...) = وجدان و بینش درون

25 : ارد : نو بخر و به خانه ببر = خوشبختی , دارایی و خواسته

26 :اشتاد : اسب و گاو بر ده تا بار آورد = راستی

27 : آسمان : به راه دور شو تا به درستی باز آیی = آسمان

28: زامیاد : داور مخواه = زمین

29 : مهرسپند : جامه نو بدوز و بپوش و زن گیرر تا فرزند تیز ویر (هوش) و نیک زاید = گفتار پاک

30 : انارم : موی و ناختن پیرای و زن بگیر تا نیک زاید = فروغ , روشنایی بی پایان